We hervatten de wedstrijd en al snel staat Melmac weer voor, 10-9. Dit kunnen we nog wel eens gaan winnen. Helaas gaat het spel in de aanval niet zoals gehoopt, de ballen willen er niet in en dat met meer dan genoeg kansen. De verdediging houdt het dicht en weet veel ballen te onderscheppen en af te vangen. Dat de verdediging uiteindelijk 15 minuten achter elkaar heeft staan te verdedigen is een understatement, maar uiteindelijk wordt het 11-9. Sidney en Carien juichen, eindelijk aanvallen. Ondertussen is de livestream uitgevallen bij een stand van 11-10, blijkbaar kan dit maar een uur op Instagram. Op whatsapp komen de verontwaardigde berichtjes binnen. Waaronder die van Fenna: “Jezus Amy, wat een CLIFFHANGER”.
En het was ook een mega cliffhanger, want na twee korte aanvallen vanuit Melmac staat het alweer 11-11. De tegenstander weet, met nog maar 1 minuut op de klok dat de bal rondspelen een goede manier van tijdrekken is. De scheids fluit, 11-11, de Voltreffers zijn kampioen.
Nogmaals gefeliciteerd Voltreffers! Maar ik denk dat ik namens iedereen spreek als ik zeg dat we het jullie niet makkelijk hebben gemaakt.