WEDSTRIJDVERSLAGEN

Melmac 1 - Hebbes 1

TILBURG | 30 oktober 2021

Zoals het Koningslied ooit walgelijk beschreef: 'De dag die je wist dat zou komen is eindelijk hier...' Na alleen maar nederlagen, moest het er toch een keer van komen. Zo'n dag was het voor Melmac 1 ook: het begon met pokkeweer. Gelukkig waren de andere omstandigheden natuurlijk helemaal top: Roy had een top donderdagavond gehad, Stefan had een groen zweetbandje om en Duco zat lekker op de bank.

Koningslied, again: ben je er klaar voor? Ja zeker was Melmac 1 klaar voor een prachtige studentenkorfbalderby - of is darby... of spreek jij het uit als durby - tegen het Uuuuuuse Hebbes. Alles gedaan om je voor te bereiden. Met een goeie warming-up. Klasse.

Door de regen en de wind beginnen we aan de pot. Wij voorkomen. Klasse. En wat waren we goed zeg. De W van water waar we niet voor wijken net zoals de matige tegenstand van Hebbes. Die moeten toch ook hebben gedacht: vorige keer kat in het bakkie. Ach, wat een onderschatting. Onterecht. Wie onderschat nou Melmac 1? Tot welke God je ook moge bidden.

Onze daden zijn groot en we gaan niet onderuit. Want ja hoor, zelfs bij de rust stonden we voor. Ik weet niet meer hoeveel, maar maakt dat echt uit? Nee toch? Precies. Als je de uitslag maar weet. Die komt later in het verslag vast nog wel ergens aan bod. De W van wij zijn een met elkaar, want dat gebeurde na de wedstrijd. De eerste gewonnen wedstrijd van het vernieuwde en vooral verjongde Melmac 1. Klasseprestatie. Roy was kneiter lekker bezig. Zal vast wel iets met die donderdagavond te maken hebben.

Duco kwam van het bankie af en speelde toch een wereldpot van jewelste - ik zeg trouwens prongelijk ooit jawelste, maar dat blijkt niets te zijn volgens de Van Dale, maar ja, ik zeg ook prongelijk terwijl het per ongeluk is - en daarnaast was Annemiek er ook bij. Die na de wedstrijd heeft aangekondigd te stoppen bij Melmac 1, want op je hoogtepunt moet je stoppen. Dit klinkt wel een beetje zoals de donderdagavond van Roy.

Nou best wat regels uit het Koningslied in dit verslag gepropt. Super naar natuurlijk, maar dat was de middag voor Hebbes ook. Dus deze compensatie aan ellende in de vorm van woorden van het meest verschrikkelijke lied ooit is dan zeer gepast. Na de wedstrijd hebben we bier gedronken. Er zijn nog wat mensen op stap geweest. Dat was ook zeer leuk en gezellig. Nu heb ik dit wedstrijdverslag met liefde en plezier geschreven, omdat we eindelijk een keer hebben gewonnen. Klasse van mij.

Oh ja, om gewoon mee af te sluiten: alle muziek van Marco Borsato is bout. Steek die drie vingers van dat lied maar ergens waar de zon niet schijnt. Nee, niet meteen aan die plek denken. En vanaf nu gaan we de zaal weer in. Tot dan. Groetjes thuis.