Leuk die intro, maar nu de wedstrijd. Er mag rustig gezegd worden dat we niet goed aan de wedstrijd beginnen. Zo komt SKV al vrij snel op een 0-3 voorsprong. Toen ging het gebeuren; Anne gaat naar binnen en scoort haar doorloper. Stand 1-3. We pakken de draad op. Een coach begint te roepen dat er nog meer druk moet worden gegeven, afjagen zoals hij het zegt. Met nog 1 tegendoelpunt begint SKV het lastig te krijgen. Zo weten we de ruststand te beperken tot een 4-4 ruststand.
Nu is het rust, en vragen we ons af wat er gedaan moet worden. De coach herhaalt wat hij al vaker heeft verteld: met z'n vieren aanvallen, samenwerken voor het doelpunt. Het was duidelijk, we zouden hoe dan ook gaan winnen met z'n allen. We voerden de druk verdedigend nog meer op. Na 13 minuten in de tweede helft was het citroentje er klaar mee. Hij zei het niet, maar dacht het wel. Sven pakte de rebound, en ik maakte de doelpunten. Zo gedacht, zo gedaan. Duco scoorde twee keer op rij en zette de stand op 9-5. Onze echte motor ging aan en we liepen uit. Met nog 10 minuten op de klok stonden we 6 doelpunten voor. Tijd om de overige wissels nog wat minuten te geven.